Ontologie = weten-schap/kennis van wat is; indeling van de werkelijkheid

Een organische, holistische procesvisie als mens- en wereldbeeld (i.p.v. de wijdverspreide mechanistische, reductionistische materialistische visie) is een veel praktischer en humaan perspectief.

De basisprincipes:

  • alles is proces: verandering en beweging

    Het universum is niets anders dan constante inwendige en uitwendige beweging (die we uiteraard kunnen opdelen in semi-autonome bewegende delen).

    Deze activiteit van veranderende relaties kan “contexeren”/”contexting” worden genoemd.

  • Er bestaan geen 100% autonome entiteiten, samenhang is primordiaal

    Uiteraard kunnen we oneindig veel abstracties tot schijnbaar onafhankelijke delen maken. Deze hebben een praktisch nut, maar zijn niet de ultieme, onderliggende “waarheid”.
    Alles (inclusief ons eigen bestaan) vertrekt vanuit de veranderende relaties binnen het geheel.

  • Het universum (inclusief ons) is een samenspel van georganiseerde processen i.p.v. "botsende elementaire bouwsteentjes"

    Zou het niet kunnen dat zowel op macroscopisch als op microscopische schaal alles ook intern gerelateerd is?
    Dit wil zeggen dat de natuur en het gedrag van elk onderdeel (als proces) ook intern beïnvloed wordt door de context, en niet louter van buitenaf wordt gemanipuleerd door mechanische krachten.

De hypothese dat de “natuurwetten” niet constant zijn maar veranderen doorheen tijd en ruimte sluit hier ook op aan.

We zijn allergisch aan new age nonsens, dit gaat over serieus wetenschappelijk onderzoek & de ontwikkeling van stevige (meta)fysische paradigma’s

Het waardevolle en onderschatte werk van David Bohm

David Bohm is wellicht een van de grootste denkers van de 20ste eeuw.
Zwaar ontgoocheld door de uitermate wiskundig-theoretische koers van de fysica na de ontdekkingen in het quantumdomein in het begin van de 20ste eeuw ontwikkelde hij een alternatieve interpretatie van de quantum fysica. Met zijn “ontologische interpretatie” waarin het mogelijk is te beschrijven wat er werkelijk fysiek gebeurt van moment tot moment (in tegenstelling tot de mysterieuze “wave collapse” en alle bijhorende paradoxen zoals Schrödingers kat).
Daarbij introduceerde hij nieuwe concepten die het mogelijk maken de traditionele golf-deeltje dualiteit te overstijgen en het holistische aspect van de quantum experimenten te verklaren.

Hij zocht ook een theorie die quantum mechanica verzoende met de relativiteitstheorie, wat min of meer lukte met het vage concept van “implicate en explicate orde“.

Later in zijn carrière ontwikkelde hij nieuwe perspectieven op de relatie tussen geest en materie, en ging diep in op de problemen en merkwaardigheden van het menselijke bewustzijn.
Groepsdialoog werd ook een belangrijk onderwerp, als middel om inzicht te verwerven en tot een collectieve verstandhouding te komen.

Omwille van veelal politieke en subjectieve redenen is zijn wetenschappelijke werk grotendeels genegeerd en verkeerd geïnterpreteerd door het establishment, zelfs tot op vandaag.
Bohm heeft nooit de erkenning gekregen die hij ongetwijfeld verdiende (ondanks zijn bijdragen in het onderzoek naar plasma, de quantummechanica, relativiteitstheorie en  zijn  indirecte bijdrage tot de Stelling van Bell).

Zijn ideeën zijn echter verre van dood en blijven mensen uit verschillende domeinen inspireren, mijzelf inbegrepen.

David Bohm, die bevriend was met J. Krishnamurti en de Dalai Lama, werd nooit officieel als filosoof aanzien, niettegenstaande hij veel boeiende visies naar voren heeft geschoven. Deze raken aan elk aspect van ons bestaan, met veel subtiliteit en complexiteit, zonder zweverig of hypertheoretisch te zijn.

Professor Emeritus Basil Hiley zet het werk van Bohm verder, en werkt vooral aan een algebraïsche basis om de concepten van proces, quantum potentiaal, implicate orde, … te beschrijven.